Ήταν τότε που από το υπουργείο Εξωτερικών «έκαναν φτερά» δεκάδες εκατομμύρια ευρώ σε μυστικά κονδύλια, παρουσιάζοντας ραγδαία αύξηση κατά παράβαση των νόμιμων διαδικασιών.
Σε αντίθεση με την πρακτική πολλών δεκαετιών, είναι πλέον σήμερα η πρώτη φορά που ενημερώνονται με συγκεκριμένο τρόπο οι πολιτικοί αρχηγοί για τις μυστικές δαπάνες του υπουργείου Εξωτερικών. Και αυτό με βάση τη νομοθετική πρωτοβουλία του 2017 από τον τέως υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά.
Το θέμα είχε τεθεί ανοικτά από τον Αλέξη Τσίπρα το 2013 και το 2014 ενώ είχαν προηγηθεί οι καταγγελίες του.
2011: Η μεγάλη αύξηση των μυστικών κονδυλίων και η συνέντευξη-καταγγελία του Αλέξη Τσίπρα
Το 2011, επί κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου και υπουργό οικονομικών τον Φίλιππο Σαχινίδη είχε σημειωθεί ραγδαία αύξηση – κατά παράβαση των νόμιμων διαδικασιών- των μυστικών κονδυλίων του υπουργείου Εξωτερικών.
Για τον λόγο αυτό, ο σημερινός πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας είχε ζητήσει, επτά χρόνια πριν, απαντήσεις από τον Γ. Παπανδρέου.
Σε συνέντευξη Τύπου που είχε παραχωρήσει ο κ. Τσίπρας παρουσίασε έγγραφα στα οποία εμφανίζονται δεκάδες αποφάσεις του τότε υφυπουργού Οικονομικών Φίλιππου Σαχινίδη για την εκταμίευση καιμεταφορά εκατομμυρίων ευρώ στο υπουργείο Εξωτερικών, τα οποία, όπως είχε τονίσει, δίνονταν όχι μόνο καθ΄ υπέρβαση του προϋπολογισμού, αλλά σε πολλές περιπτώσεις δεν φαινόταν να υπάρχει το όνομα του αιτούντος την εκταμίευση.
Ο πρωθυπουργός είχε κάνει λόγο για μείζων πολιτικό και ηθικό ζήτημα, αλλά και ζήτημα νομιμότητας.
Την ίδια ώρα είχε επισημάνει την άρνηση της τότε κυβέρνησης να απαντήσει σε σχετική ερώτηση που είχε καταθέσει ο ίδιος στη Βουλή σημειώνοντας, ότι η άρνηση αυτή δεν οφειλόταν σε λάθος, αλλά σε συνειδητή επιλογή κατασπατάλησης πόρων και παράκαμψης των νόμιμων διαδικασιών και σε προσπάθεια συγκάλυψης του όλου θέματος.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο κ. Τσίπρας επτά χρόνια πριν, με βάση τα έγγραφα του ΥΠΕΞ, το 2009 τα απόρρητα κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών αυξήθηκαν κατά 210% και από 18,5 εκατομμύρια ευρώ που είχαν προϋπολογιστεί εκταμιεύθηκαν περίπου 57 εκατομμύρια ευρώ. Το 2010, η αύξηση έφθασε το 270%, αφού από τα 18 εκατομμύρια ευρώ που είχαν προϋπολογιστεί εκταμιεύθηκαν 68 εκατομμύρια ευρώ.
Για το έτος 2011 ο Αλέξης Τσίπρας είχε τονίσει: «έγινε το πρωτοφανές οι απόρρητες αυξάνονται ήδη κατά 90% και από 18 εκατ. που είχαν προϋπολογιστεί εκταμιεύθηκαν ήδη τα 43 εκατομμύρια και αναμένεται να υπερβούν τα 60 εκατ. μέχρι το τέλος του έτους. Η κατάσταση αυτή δεν επηρεάσθηκε καν ούτε τις ημέρες που είχε κατατεθεί η σχετική ερώτηση στη Βουλή».
Παράλληλα ο πρωθυπουργός είχε τονίσει πως μεγάλη διακίνηση απόρρητων κονδυλίων έγιναν και την περίοδο που ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου ήταν υπουργός Εξωτερικών.
Απαντώντας τότε σε σχετική ερώτηση, είχε υπογραμμίσει πως ο ίδιος και το κόμμα του δεν έθεσαν θέμα σχετικά με τη διάθεση των απόρρητων κονδυλίων, έθεσαν όμως θέμα για την «κατά συρροή παραβίαση της νόμιμης διαδικασίας».
Στην ίδια συνέντευξη Τύπου ο πρωθυπουργός έθεσε και πολιτικό θέμα και ζήτημα ηθικής τάξεως, καθώς, όπως είχε τονίσει, σε μία περίοδο όπως εκείνη του 2011, που ο ελληνικός λαός δοκιμαζόταν έντονα, είχε δικαίωμα να γνωρίζει αν τηρείται ο νόμος στη διακίνηση του δημοσίου χρήματος.
Διαβάστε επίσης: Μαξίμου προς ΝΔ: Είστε οι τελευταίοι που μπορείτε να κουνάτε το δάχτυλο για μυστικά κονδύλια
Αναλυτικά ολόκληρη η ομιλία του Αλεξη Τσίπρα, στη συνέντευξη Τύπου σχετικά με τη διαχείριση των απόρρητων δαπανών
«Με ερώτηση και Αίτηση κατάθεσης εγγράφων που κατέθεσα προς τους αρμόδιους υπουργούς των οικονομικών και εξωτερικών από τις 4 Σεπτέμβρη, ζητώ να ενημερωθώ για τις προϋπολογισθείσες και τις τελικά καταβληθείσες δαπάνες που αφορούν στο κωδικό 0896, των απορρήτων κονδυλίων του υπουργείου εξωτερικών.
Μετά το πέρας του συνόλου του προβλεπόμενου από τον Κανονισμό της Βουλής χρόνου απάντησης, δηλαδή μετά από 30 ημέρες, ο μεν υφυπουργός των Οικονομικών κ. Σαχινίδης μου απαντά ότι είναι αναρμόδιος, ο δε υπουργός των Εξωτερικών πετά τη μπάλα στην εξέδρα.
Την προηγούμενη εβδομάδα με δημόσια ανακοίνωση αλλά και με δική μου δήλωση, επισημάναμε το ατόπημα και δώσαμε μια χρονική διορία στους υπουργούς να διορθώσουν το λάθος τους.
Δεν το έπραξαν, προφανώς γιατί δεν πρόκειται περί λάθους, αλλά περί συνειδητής επιλογής κατασπατάλησης δημόσιων πόρων, υπέρβασης προϋπολογισθέντων ποσών και παράκαμψης των νόμιμων διαδικασιών εκταμίευσης.
Κατασπατάληση δημόσιων πόρων που κρύβεται συνειδητά πίσω από το μανδύα των απορρήτων δαπανών.
Η, επί της ουσίας, άρνηση απάντησης στα ερωτήματά μου, καθώς και τα στοιχεία που πρόκειται ευθύς αμέσως να θέσω στη διάθεσή σας, εγείρουν τρία πολύ σοβαρά ζητήματα.
Ζήτημα ηθικής τάξης, ζήτημα πολιτικό, καθώς και ζήτημα τήρησης της νομιμότητας.
Ας τα πάρουμε με τη σειρά.
Ζήτημα ηθικής τάξης: η άρνηση απάντησης στα εύλογα ερωτήματα ενός πολιτικού αρχηγού, στα πλαίσια της κοινοβουλευτικής διαδικασίας
Σήμερα η Βουλή αγνοεί τι γίνεται με τις απόρρητες δαπάνες του Υπουργείου Εξωτερικών και όχι μόνο.
Στην ερώτηση και την αίτηση κατάθεσης εγγράφων που υπέβαλα στον υπουργό Εξωτερικών και στον υπουργό Οικονομικών, δεν ζητούσα, να μάθω και να ασχοληθώ το που πάνε αυτά τα λεφτά.
Ζήτησα να μάθω :
Για το έτος 2009
1. Ποια ήταν απολογιστικά η διαμορφωμένη πίστωση, για απόρρητες δαπάνες (ΚΑΕ0896) σε απόλυτο αριθμό αλλά και σε ποσοστό διάθεσης κατά το οικονομικό έτος 2009.
2. Τι ποσό είχε αναληφθεί μέχρι τις εκλογές του 2009 (από την Κυβέρνηση Καραμανλή) και ποιο ήταν το υπόλοιπο.
3. Υπήρξαν αποφάσεις αύξησης της μετά τις εκλογές, τι ποσά ζητήθηκαν, με ποιο αίτημα από το διατάκτη και ποιο ποσό τελικά δόθηκε από το ΓΛΚ.
4. Με δεδομένο ότι στον προϋπολογισμό του 2009 δεν υπήρχε αποθεματικό από ποιους κωδικούς προήλθαν οι τυχόν αυξήσεις.
5. Για την παραπάνω περίοδο, ποιο ήταν το ποσοστό που δόθηκε στην τελικά διαμορφωμένη πίστωση;
Για τα έτη 2010 και 2011 μέχρι σήμερα
6. Υπήρξαν αποφάσεις αύξησης της συγκεκριμένης πίστωσης, τι ποσά ζητήθηκαν, με ποιο αίτημα από το διατάκτη και ποιο ποσό τελικά δόθηκε από το ΓΛΚ;
7. Αν ναι πότε έγιναν;
8. Τι ποσό αναλήφθηκε από την τελικά διαμορφωμένη πίστωση;
Τι προβλέπεται για τις ιδιότητες των μελών στις επιτροπές ελέγχου απορρήτων δαπανών; Έχουν τηρηθεί οι σχετικές διατάξεις;
Ζήτησα να μου κατατεθούν
1. Τα σχετικά έγγραφα των αναφερόμενων αποφάσεων.
2. Τα έγγραφα των επιτροπών ελέγχου απορρήτων δαπανών που αποδεικνύουν ότι δαπανήθηκαν τα ποσά για τους απόρρητους σκοπούς που προβλέπονται σε κάθε οργανισμό υπουργείου.
3. Οι σχετικές αποφάσεις για τη στελέχωση των μελών των επιτροπών ελέγχου απορρήτων δαπανών με την υπηρεσιακή κατάσταση και ιδιότητά τους.
Αντί για συγκεκριμένες απαντήσεις σε πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα, ο υπουργός Εξωτερικών μου έστειλε τους νόμους που λένε ότι αυτές οι δαπάνες είναι απόρρητες, και ότι τα παραστατικά καταστρέφονται, κάτι που το ξέρουμε πολύ καλά και εμείς.
Αλλά δεν τον ρωτήσαμε που πήγαν αυτά τα λεφτά.
Ο δε υφυπουργός Οικονομικών μου απάντησε πως είναι αναρμόδιος.
Αυτές οι απαντήσεις που λάβαμε προσβάλλουν την Βουλή και τον ελληνικό λαό.
Ζητήσαμε και πράγματα που δημοσιεύονται είτε στον απολογισμό είτε στη διαύγεια.
Αρνήθηκαν ακόμα και αυτά να τα δώσουν.
Η υπόσχεση για διαφάνεια είναι πλέον το πιο σύντομο ανέκδοτο.
Και αυτό είναι μια μικρή απόδειξη της ακραίας υποτίμησης από τη πλευρά της κυβέρνησης του θεσμού του κοινοβουλευτικού ελέγχου.
Δεν ξέρω, αν είναι αφελείς, αν είναι επαρμένοι, μεθυσμένοι από την εξουσία ή τρομαγμένοι με αυτά που έρχονται στο φως.
Η ουσία είναι ότι η άρνησή τους να απαντήσουν εγείρει μείζον ζήτημα ηθικής τάξης και προφανώς αποκαλύπτει ενοχή και διάθεση συγκάλυψης.
Αγαπητοί φίλοι,
Είπαμε με καθαρό τρόπο ότι θα τους περιμένουμε μέχρι σήμερα. Αφού επέλεξαν τη σιωπή, τότε θα μιλήσουμε εμείς.
Και περνάω στη πολιτική ουσία των αποκαλύψεων.
Σε μια περίοδο σκληρής λιτότητας για το λαό μας, σε μια περίοδο όπου όλα τα υπουργεία καλούνται να μειώσουν τις προϋπολογισθείσες δαπάνες μειώνοντας δραματικά δαπάνες άκρως απαραίτητες για τη κοινωνική συνοχή, στο υπουργείο Εξωτερικών λεφτά υπάρχουν.
Όχι βέβαια για τις πρεσβείες μας, που δεν έχουν να πληρώσουν το ρεύμα ή τα συνεργία καθαρισμού.
Όχι για το διπλωματικό μας σώμα, που έχει υποστεί οδυνηρές περικοπές στα εισοδήματα και στις αποζημιώσεις.
Αλλά λεφτά υπάρχουν πολλά στα απόρρητα κονδύλια.
Και αν δεν υπάρχουν, τα δημιουργούμε με μια υπουργική απόφαση.
Το 2009 είχαμε αύξηση των προϋπολογισθέντων μυστικών δαπανών κατά 210%
Και από 18.500.000 εκταμιεύθηκαν τελικά 57.207.000, δηλαδή είχαμε αύξηση 38.707.140.
Το 2010 είχαμε αύξηση των προϋπολογισθέντων μυστικών δαπανών κατά 270% Και από 18.000.000 εκταμιεύθηκαν τελικά 68.000.000, δηλαδή είχαμε αύξηση 50.000.000.
Και την τρέχουσα χρονιά το 2011, για να μην κουράζονται στις υπερβάσεις και στις μεταφορές κονδυλίων έχουμε το πρωτοφανές, ενώ όλες οι δαπάνες μειώνονται λόγω κρίσης, οι απόρρητες δαπάνες αυξάνονται και στον προϋπολογισμό κατά 90%.
Και έτσι από 18.000.000 προϋπολογισμό το 2010, πήγαμε σε 34.150.000 το 2011.
Αλλά όπως θα αποκαλύψουμε παρακάτω ούτε αυτά ήταν επαρκή για τις υπέρογκες απόρρητες ανάγκες του υπουργείου και της κυβέρνησης Παπανδρέου, αφού ήδη έχουμε φτάσει στην εκταμίευση 43.000.000 και με αυτούς τους ρυθμούς μέχρι το τέλος του τους αναμένεται να υπερβούν ξανά τα 60.000.000
Υπογραμμίζω ότι τα ποσά αυτά αφορούν τις απόρρητες δαπάνες του Υπουργείου Εξωτερικών. Όχι αυτές του Δημοσίας Τάξης και του Άμυνας.
Καταλαβαίνετε βέβαια μπροστά σε αυτά τα μεγέθη πόσο αστεία φαίνεται η κίνηση του κ. Μόσιαλου να καταργήσει απόρρητες δαπάνες της Γραμματείας Επικοινωνίας μερικών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ.
Προφανώς πρόκειται για συνωνυμία η υπογραφή στα παρακάτω έγγραφα που σας κοινοποιώ. Διότι οι παρακάτω αποφάσεις του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους οι οποίες υπογράφονται από τον «αναρμόδιο» κατά την απάντησή του κ. Σαχινίδη.
Όλες αυτές οι αποφάσεις αύξησης του προϋπολογισθέντος ποσού, της πίστωσης με κωδικό 0896, φέρουν την υπογραφή του υφυπουργού Οικονομικών κ. Σαχινίδη, ο οποίος δεν γνωρίζει ποιες ήταν οι πιστώσεις, ποιο ήταν το υπόλοιπο το 2009 που είχε περισσέψει από την κυβέρνηση Καραμανλή και αν υπήρξαν αποφάσεις αύξησής τους.
Συγκεκριμένα.
Έτος 2009. Υπουργός Εξωτερικών ο ίδιος ο πρωθυπουργός.
Στις 30/11 μαζεύουν ότι άφησε η κ. Μπακογιάννη και δέκα μέρες μετά στις 10/12 αυξάνουν τα κονδύλια κατά 15.000.000 ευρώ.
Δεκαπέντε εκατομμύρια για τις τελευταίες είκοσι μέρες του χρόνου.
Μιλάμε για μια περίοδο που όπως έχει αποδειχθεί ο κ. Παπανδρέου είχε ήδη συμφωνήσει με τον κ. Στρος Καν για την υπαγωγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ. Φρόντισε προφανώς να αφήσει εκτός περικοπών τις απόρρητες δαπάνες.
Βλέπετε επίσης το έγγραφο με ημερομηνία 23-2-2010, λίγο μετά από την συνέντευξη τύπου που έδωσε ο πρωθυπουργός και δήλωσε πως η ελληνική κυβέρνηση εδώ και καιρό έχει ζητήσει συνεργασία από το ΔΝΤ σε «τεχνικά ζητήματα» και ξεκαθάρισε πως δεν ήταν ιδέα του κ. Ρομπάι, της κ. Μέρκελ ή του κ. Σαρκοζί η εμπλοκή του ΔΝΤ, αλλά ο ίδιος το ζήτησε από τον κ. Στρος Καν- υποτίθεται πάλι για «τεχνική υποστήριξη».
Κοιτάξτε τη λίστα των εγγράφων «έχοντας υπ’ όψη».
Αυτή η εντολή έχει λάβει υπ’ όψη μόνο πράξεις απόδοσης αρμοδιοτήτων.
Βλέπετε πουθενά αν υπάρχει αίτημα από τον διατάκτη;
Ποιος ζητά αυτήν την αύξηση; Στα περισσότερα έγγραφα δεν υπάρχει.
Δηλαδή ο κ. Σαχινίδης δίνει λεφτά χωρίς να του τα ζητήσει κανείς;
Στο έγγραφο με ημερομηνία 23-3-2010, λίγες ημέρες πριν ο κ. Παπακωνσταντίνου στείλει επιστολή σε Ρεν, Τρισέ και Στρος Καν, ζητώντας διαβούλευση για τον καθορισμό των λεπτομερειών του μηχανισμού στήριξης (15-4-2010) και ένα μήνα πριν ο πρωθυπουργός από το Καστελόριζο βάλει τη χώρα σε αυτήν την περιπέτεια.
10.000.000 ευρώ αύξηση και ανάληψη του συνόλου των χρημάτων. Μόλις ένα εικοσιτετράωρο, πριν το συμβούλιο κορυφής που αποφάσισε να παρέμβει στην περίπτωση που η Ελλάδα το ζητήσει. Προφανώς κάτι ξέρανε.
Στο έγγραφο με ημερομηνία 18-5-2010, νέα αύξηση της πίστωσης, μόλις λίγες ημέρες μετά την ψήφιση του καταστροφικού μνημονίου (5-5-2010) και την υπογραφή της δανειακής σύμβασης από τον κ. Παπακωνσταντίνου (10-10-2010). Μία δανειακή σύμβαση που δεν την έχει κυρώσει ακόμα η Βουλή. Και εδώ θα παρατηρήσετε πως δεν υπάρχει στο έγγραφο ο διατάκτης. Πάλι ο κανείς ζητά λεφτά και φυσικά τα παίρνει.
Παρατηρήστε την πυκνότητα των αυξήσεων οι οποίες παίρνουν τη μορφή χιονοστιβάδας με αποκορύφωμα την 28η Ιουλίου του 2010, όπου υπάρχουν τρία αλλεπάλληλα αιτήματα, την ίδια μέρα, με το συνολικό ποσό να ανέρχεται στα 5.700.000 ευρώ.
Τέλος, θα ήθελα να σταθώ στο έγγραφο με ημερομηνία 20 Σεπτεμβρίου του 2011. Πριν είκοσι περίπου μέρες.
Πρόκειται για κίνηση που γίνεται ενώ ήδη έχω καταθέσει ερώτηση και έχει προκύψει ζήτημα υπέρβασης των μυστικών απορρήτων. Αλλά στου κουφού τη πόρτα όσο θέλεις βρόντα…
Μεταφορά 8.000.000 ευρώ και διάθεση όλης της διαμορφωμένης πίστωσης η οποία μέχρι τις 20/9 είχε ήδη φτάσει 43.000.000.
Δηλαδή έχουμε, λίγο πριν την επισημοποίηση του κουρέματος του χρέους και των επονείδιστων όρων που θα το συνοδεύουν, άλλη μια υπέρογκη ανάληψη, προφανώς άνω των 10.000.000 από τις απόρρητες δαπάνες, αφού σήκωσαν τα 8 που μεταφέρανε συν αυτά που είχαν μείνει από τις αρχικά προϋπολογισθείσες δαπάνες των 34.150.000.
Και κλείνω με το ζήτημα κατά συρροή παραβίαση της νόμιμης διαδικασίας.
1ον Δεν υπάρχει αίτημα από διατάκτη. Παρά μια γενική διατύπωση περί «ανάγκης αντιμετώπισης απορρήτων δαπανών του υπουργείου εξωτερικών»
2ον Δεν υπάρχει όνομα του υπαλλήλου που διαχειρίστηκε την εντολή. Όπως υπάρχει στα υπόλοιπα έγγραφα. Μήπως επειδή κανείς δεν τόλμησε να βάλει την υπογραφή του;
Άρα το κρίσιμο ερώτημα είναι πως υπογράφει ο κος Σαχινίδης την εκταμίευση δημόσιου χρήματος χωρίς να υπάρχει αντίστοιχο αίτημα.
Ποιος τον πήρε τηλέφωνο και απαίτησε να δοθούν αυτά τα χρήματα χωρίς να υπάρχει εντολή;
Και Ρωτώ. Είναι σύννομες αυτές οι παραλείψεις; Είναι νόμιμες;
Τα υπόλοιπα έγγραφα, μπορείτε να τα ελέγξετε μόνοι σας. Εμείς θα σας υπενθυμίσουμε μόνο πως το μεγαλύτερο από το διάστημα στο οποίο αναφερόμαστε και σας δίνουμε στοιχεία, υπουργός Εξωτερικών είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου.
Και εν κατακλείδι : Δε ζητώ πλέον απαντήσεις ούτε από τον κο Σαχινίδη, ούτε από τον κο Λαμπρινίδη.
Ό,τι ήταν αυτοί να απαντήσουν το απάντησαν ή για την ακρίβεια το απέκρυψαν.
Τώρα είναι η ώρα του κ. Παπανδρέου να δώσει απαντήσεις, όχι σε μένα αλλά στον ελληνικό λαό.
Ο ελληνικός λαός που δοκιμάζεται σκληρά δικαιούται να ξέρει.
Έχω εμπιστοσύνη και σε εσάς και στα μέσα που εκπροσωπείτε.
Δικαιούται επίσης ο λαός να είναι βέβαιος ότι τηρείται ο νόμος σε σχέση με τη διαχείριση του δημοσίου χρήματος.
Έχω εμπιστοσύνη και στους δημόσιους λειτουργούς και στην ελληνική δικαιοσύνη.
Δικαιούται τέλος ο λαός να έχει μια κυβέρνηση που να τον σέβεται και ένα πρωθυπουργό που να υπερασπίζεται τα συμφέροντά του».
